Gebitsslijtage

Tandenknarsen in de prestatiemaatschappij

‘Tandartsen zijn praktische mensen. Ze komen een probleem tegen bij een patiënt en
lossen het ter plekke op. Op zich is dat prima. Het gevaar bestaat alleen dat ieder voor zich het wiel uitvindt, doordat kennis onvoldoende wordt gedeeld’, zegt universitair docent en onderzoeker dr. Niek Opdam. ‘Een voorbeeld: extreme gebitsslijtage. Mensen die daaraan lijden, lopen in het ergste geval nog slechts met stompjes in hun mond. Vermoedelijk als gevolg van erosie door frisdrank of door maagzuur. Verder zijn tandenknarsen en tandklemmen mogelijke oorzaken van gebitsslijtage. In de huidige prestatiemaatschappij, waarin veel mensen last van stress hebben, lijkt het wel of dit steeds meer voorkomt.’  Momenteel weten we echter nog niet precies wat de exacte oorzaken zijn en ook niet hoe het gebit hersteld moet worden. Tandartsen pakken
gebitsslijtage elk op hun eigen manier aan. Met mijn onderzoek probeer ik erachter te komen wat het beste werkt voor de patiënt. Zo wil ik de behandeling een steviger wetenschappelijke basis geven’, zegt promovenda drs. Jorien Hamburger. ‘Daarbij speelt een rol wat de, voor de patiënt, minst ingrijpende én de meest kosteneffectieve behandeling is’, vult Opdam aan. ‘Uiteindelijk draait het erom dat patiënten zo lang mogelijk naar tevredenheid hun eigen gebit houden.’

Eén van tien interviews uit de brochure: NCEBP: Science for care, care for science (UMC St Radboud; 2009).

Dit artikel is 2449 keer bekeken