Korte rok = aandacht
Meiden in korte rokken, op hoge laarzen en met gestifte lippen? Vrouwen die het hoogste woord voeren? Die zie en hoor je tegenwoordig dagelijks op straat en op de televisie. In de jaren 70 van de vorige eeuw was het echter iets heel bijzonders.
In die tijd moesten vrouwen vooral netjes, bedeesd en fatsoenlijk zijn. De voornaamste taak van de vrouw lag in het huishouden en in het gezin. In de eerste helft van de twintigste eeuw werden vrouwen zelfs vaak zonder pardon ontslagen als ze gingen trouwen. Thuis was de man de baas, zo stond het in de wet. Maar steeds meer vrouwen waren het thuis zat en lieten dat merken ook.
Zo verbrandde de actiegroep Dolle Mina corsetten en waarschuwde bruidjes op het stadhuis “zich niet als blanke slavin te laten gebruiken”. Ook pleitte Dolle Mina voor goede kindercrèches en voor abortus: de actievoersters bedachten de succesvolle leus “Baas in eigen buik”.
Tijdens het actievoeren, zorgden de vrouwen er altijd voor er sexy uit te zien. Want dat leverde media-aandacht op, zo merkten ze al gauw. En daar was het Dolle Mina om te doen. Hoe meer aandacht, hoe beter de actievoersters hun standpunten overal konden verkondigen.
Veel vrouwen voelden zich door de ideeën van Dolle Mina aangesproken en sloten zich bij de groep aan. Daarom vonden de oprichters het in april 1970 de hoogste tijd om te vergaderen over de toekomst. Die vergadering werd gehouden in de Arnhemse jeugdherberg Alteveer. Toen bleek echter dat lang niet alle deelnemers dezelfde ideeën hadden. Zo wilden sommigen graag samenwerken met mannen, terwijl anderen dat pertinent niet zagen zitten. Uiteindelijk zijn er in Arnhem wel wat beslissingen genomen over de koers van Dolle Mina, maar die werden intern vrij snel daarna alweer aangevochten.
Begin jaren tachtig stierf de actiegroep een stille dood. Maar clubs als Dolle Mina hadden er toen al wel voor gezorgd dat veel “vrouwenitems” op de agenda van de politiek en veel gezinnen waren gekomen.
Geschreven voor de onderwijsrubriek van www.edu.mijngelderland.nl, bedoeld voor docenten in het primair onderwijs. Bij de teksten horen vele geschreven, gesproken en visuele bronnen.